Met een hoop passen en meten worden de rails en wissels in positie gebracht. Dat blijkt een nauwgezet klusje te zijn. Op papier is een baanplan bedacht maar dat heb je niet zo maar liggen. Ten eerste blijkt er een verschil te zijn in marges die het tekenprogramma hanteert en de werkelijke afmetingen van het spoor. Met een 1:1 print de sporen netjes uitleggen werkt dus niet.
Voor het schaduwstation wordt gebruik gemaakt van Fleischmann piccolo rails en wissels. Voor de omlopen van het schaduwstation wordt PECO code 88 flexibele rails gebruikt. Dit sluit goed op de piccolo railstukken.
De wissels worden met de bekende magneetspoelen aangestuurd.
De wissels zijn zo gelegd maar niet 1, 2, 3 aangesloten. De sporen liggen nog los en zullen bij het testrijden vastgelijmd worden zodra deze goed functioneren.
Toch ziet het er al snel indrukwekkend uit.
Voor het schaduwstation is in tweede instantie toch ook maar gekozen voor flexibele rails. Met de vaste stukken bleek het plan in de praktijk niet goed uit te komen.
De omlopen zijn aangelegd door deze eerst op positie vast te nieten en daarna met boekbinderslijm te verlijmen. Met een kleine doseerpotje gaat dat prima. Al doende leert men en is het beste resultaat behaald door een deel lijm te verdunnen met een deel water en een drupje wasmiddel.